( آب زندگی ) آب حیات
اب زندگی
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
( آب زندگی ) ( ~ِ زِ دِ ) (اِمر. ) نک آب حیات .
لغت نامه دهخدا
( آب زندگی ) آب زندگی. [ ب ِ زِ دَ / دِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آب حیات. آب خضر. آب زندگانی. آب بقا. ماءالحیات. چشمه خضر. چشمه زندگی :
با که گویم در همه ده زنده کو
سوی آب زندگی پوینده کو؟
هرگز از شاخ بید بر نخوری.
مگر از دیده سحرخیزان.
از خضر مپذیر منت بهر آب زندگی.
جز طرف جویبار و می خوشگوار چیست ؟
با که گویم در همه ده زنده کو
سوی آب زندگی پوینده کو؟
مولوی.
ابر اگر آب زندگی باردهرگز از شاخ بید بر نخوری.
سعدی.
نشود آب زندگی ریزان مگر از دیده سحرخیزان.
اوحدی.
گر ز سوز تشنگی جانت بلب خواهد رسیداز خضر مپذیر منت بهر آب زندگی.
ابن یمین.
معنی آب زندگی و روضه ارم جز طرف جویبار و می خوشگوار چیست ؟
حافظ.
شاهدی از لطف و پاکی رشک آب زندگی.حافظ.
کلمات دیگر: