<div class="boxBd">پابماه. [ ب ِ ] ( ص مرکب ) مُقرب. زنی که نزدیک رسیده بود به زه. زنی آبستن که زادن او نزدیک شده باشد. بودن زن حامل بماهی که در آن ماه زاید. اِشهار.</div>

پابماه. [ ب ِ ] ( ص مرکب ) مُقرب. زنی که نزدیک رسیده بود به زه. زنی آبستن که زادن او نزدیک شده باشد. بودن زن حامل بماهی که در آن ماه زاید. اِشهار.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">زن آبستن که درماه آ ر آبستنی باشد<br>( صفت ) آبستنی که زادن او نزدیک شده باشد<br>مقرب زن آبستن که زادن او نزدیک شده باشد</div>

زن آبستن که درماه آ ر آبستنی باشد ( صفت ) آبستنی که زادن او نزدیک شده باشد مقرب زن آبستن که زادن او نزدیک شده باشد

پابماه

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا