( آب کور ) ( صفت اسم ) ۱- فاقد آب آنکه از آب بی نصیب است . ۲ - ناسپاس حق ناشناس نمک بحرام .( آبکور ) نمک ناشناس
( آبکور ) آبکور. ( ص مرکب ) نمک ناشناس. نانکور : نان کور و آب کورم خوانده ای.مولوی.ناقه صالح به صورت بُد شترپی بریدندش ز جهل آن قوم ِ مُرازبرای آب جو خصمش شدندآب کور و نان ثبور ایشان بدند.مولوی.|| فاقد آب.