اباله

اباله . [ اِ ل َ ] (ع مص ) بر بول کردن داشتن . کمیزانیدن . سرپا گرفتن .

اباله . [ اِب ْ با ل َ / اِ ل َ ] (ع اِ) گروه و گله ، از پرندگان و اسبان و شتران . || پی درپی آینده از آنان . || پشته ٔ هیمه . پشتواره ٔ کاه . دسته و بافه ٔ گیاه . بند کلان . پشتاره ٔ کلان : ضغث علی اباله ؛ سختی بر سختی . بلیتی بر بلیتی . قوز بالا قوز. خصبی بر خصبی . فراخی و ارزانی بر فراخی و ارزانی دیگر.نور علی نور. ج ، ابابیل . || سیاست . || زه چاه . || یاران و قبیله ٔ کسی .