کسی که مسلمانیش قدیم باشد ٠ کسی که مسلمان زاده باشد ٠ مقابل نو مسلمان ٠
کهنه اسلام
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کهنه اسلام. [ ک ُ ن َ / ن ِ اِ ] ( ص مرکب ) کسی که مسلمانیش قدیم باشد. کسی که مسلمان زاده باشد. مقابل نومسلمان. ( کلیات شمس چ فروزانفر ج 7 فرهنگ نوادر لغات ) :
چو دید آن طره کافر مسلمان شد مسلمانی
صلا ای کهنه اسلامان به مهمانی به مهمانی.
چو دید آن طره کافر مسلمان شد مسلمانی
صلا ای کهنه اسلامان به مهمانی به مهمانی.
مولوی ( کلیات شمس ایضاً ).
کلمات دیگر: