شتابی نمودن
مداغصه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( مداغصة ) مداغصة. [ م ُ غ َ ص َ ] ( ع مص ) شتابی نمودن. ( منتهی الارب ). استعجال. ( از متن اللغة ) ( اقرب الموارد ). || اخذته مداغصة؛ مغارة. ( اقرب الموارد ). غلاباً. ( متن اللغة )؛ به مغالبه و چیرگی نمودن. به زور.
مداغصة. [ م ُ غ َ ص َ ] (ع مص ) شتابی نمودن . (منتهی الارب ). استعجال . (از متن اللغة) (اقرب الموارد). || اخذته مداغصة؛ مغارة. (اقرب الموارد). غلاباً. (متن اللغة)؛ به مغالبه و چیرگی نمودن . به زور.
کلمات دیگر: