کهتری

خردی و کوچکی ٠ چاکری ٠ زیر دستی ٠

کهتری. [ ک ِ ت َ ] ( حامص مرکب ) خردی و کوچکی. ( ناظم الاطباء ). || چاکری. زیردستی. ( از یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). فرمانبری. خدمتگزاری :
بگفتند هر یک که ما کهتریم
اگر کهتری را خود اندرخوریم.ور ایدون که نایم به فرمانبری
برون برده باشم سر از کهتری.همه کهتری را بیاراستند
همه بدره و برده ها خواستند.بیابی به نزدیک ما مهتری
شوی بی نیاز از بد کهتری.کنون گر نگیری ره کهتری
نیایی برِ شه به فرمانبری.ازکهتری به مهتری آن کس رسد که او
توفیق یابد و کند این خدمت اختیار.کند کهتری آرزو مهتران را
که او رای دارد به کهترنوازی.او مالک الرقاب دو گیتی و بر درش
در کهتری مشجره آورده انبیا.وی پهلوان ملکت داودیان به گوهر
شایم به کهتریت که بد گوهری ندارم.|| خردسالی. ( ناظم الاطباء ). رجوع به کهتر شود.