<div class="boxBd">دندان ساییدن. [ دَ دَ ] ( مص مرکب ) دندان سودن. دندان غرچه کردن. احتدام. تحدم. دندان غرچه رفتن. ( یادداشت مؤلف ).<br>- دندان به هم ( بر هم ) ساییدن ؛ کنایه است از ابراز خشم و غضب کردن. ( یادداشت مؤلف ): حرق ؛ دندان از خشم بر هم ساییدن. ( ترجمان القرآن ) ( دهار ) ( تاج المصادر بیهقی ).</div>

دندان ساییدن. [ دَ دَ ] ( مص مرکب ) دندان سودن. دندان غرچه کردن. احتدام. تحدم. دندان غرچه رفتن. ( یادداشت مؤلف ). - دندان به هم ( بر هم ) ساییدن ؛ کنایه است از ابراز خشم و غضب کردن. ( یادداشت مؤلف ): حرق ؛ دندان از خشم بر هم ساییدن. ( ترجمان القرآن ) ( دهار ) ( تاج المصادر بیهقی ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">دندان سودن . دندان غرچه کردن .</div>

دندان سودن . دندان غرچه کردن .

دندان ساییدن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد کاربران