( بازی آموز ) تعلیم دهنده بازی
بازی اموز
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( بازی آموز ) بازی آموز. ( نف مرکب ) آموزنده بازی. تعلیم دهنده بازی. رقص آموز :
بازی آموز لعبتان طراز
از پس پرده گشت لعبت باز.
بازی آموز لعبتان طراز
از پس پرده گشت لعبت باز.
نظامی ( هفت پیکر ص 280 ).
کلمات دیگر: