کلمه جو
صفحه اصلی

کنارگویی

فرهنگ فارسی

جملاتی که یک شخصیت بر روی صحنه بیان می‌کند به‌طوری‌که تماشاگران متوجه آن بشوند، ولی، بنا بر قراردادهای تئاتری، شخصیت‌های دیگر صحنه متوجه آن نشوند


دانشنامه عمومی

کنارگویی (انگلیسی: Aside) از اصطلاحات تئاتر و از فنّ ّهای نمایشی است.کنارگویی صحبت هایی که توسط یکی از شخصیت های نمایش خطاب به تماشاگران ایراد می شود ولی، بنا بر قراردادهای تئاتری، ظاهراً سایر شخصیت های حاضر در صحنه آن را نمی شنوند.
با کنارگویی، معمولاً یکی از شخصیت ها با نگاه به تماشاچیان یا گفتن چیزی به آنها، تعجب خود از کار یا گفتهٔ شخصیت های دیگر نشان می دهد. پیوند ایجاد کردن بین دنیای نمایش و دنیای بیرون، از مزیت های کاربرد این روش است. این روش تا حدودی بیننده را از حال و هوای نمایشی بودنِ آنچه که می بیند درمی آورد و آن نمایش را هم بخشی از واقعیت می کند، در عین حال خودِ بیننده بخشی از نمایش می شود و با هر نگاه و حرف مستقیمی که خطاب به اوست، احساس می کند که یکی از همراهان نزدیک آن شخصیت است یا اصلاً خودِ آن شخصیت است.
برای نمونه در فیلم های «لورل و هاردی» هر وقت لورل کار مسخره ای را انجام می دهد، هاردی که خود را عاقل تر می داند با زُل زدن به دوربین، آگاه بودن خود از وجود بینندهٔ بیرونی را نشان می دهد، و در عین حال از او می خواهد تا با او احساس همدردی و همداستانی کند.
شخصیت اصلی داستان سریال ایرانی قهوهٔ تلخ نیز از کنارگویی استفاده زیادی می کند. این فن در مجموعهٔ شب های برره نیز رواج دارد.

فرهنگستان زبان و ادب

{aside} [هنرهای نمایشی] جملاتی که یک شخصیت بر روی صحنه بیان می کند به طوری که تماشاگران متوجه آن بشوند، ولی، بنا بر قراردادهای تئاتری، شخصیت های دیگر صحنه متوجه آن نشوند


کلمات دیگر: