شوالیه های هوسپیتالر

شوالیه های هوسپیتالر (لاتین: Ordo Fratrum Hospitalis Sancti Ioannis Hierosolymitani) همچنین با نام های شناخته شدهٔ دیگر از جمله شوالیه های سنت جان و یا شوالیه های مهمان نواز، یک فرقه از سازمان نظامی ایجاد شده به سال ۱۰۲۳ میلادی و در جهت پرستاری و نگهداری از زائرین سرزمین مقدس بود که بنا بر درخواست کلیسای کاتولیک در جهت نظم نظامی صلیبیون تشکیل شد، قوام و شکل گیری اولیه آن در مناطق پادشاهی اورشلیم، رودس و مالت بود،
برخی از مورخین جنگ های صلیبی تاریخ ایجاد این فرقه را همزمان با فتح بیت المقدس در سال ۱۰۹۹ و در طول نخستین جنگ صلیبی می دانند. شوالیه های هوسپیتالر پس از قدرت گرفتن شوالیه های معبد با مسلمین وارد جنگ شدند، از قرن دوازدهم تا چهاردهم میلادی این شوالیه ها در جزیرهٔ رودس سکنی گزیدند و پایگاه هایی ایجاد کردند و همزمان با اواخر جنگ های صلیبی به دلیل اینکه حرفهٔ دیگری به جز جنگاوری نداشتند اقدام به دزدی دریایی و راهزنی نمودند، پس از درگیری هایی که با امپراتوری عثمانی داشتند اغلب آنها یا کشته و یا اسیر گردیدند و باقیماندهٔ فرقهٔ هوسپیتالر به جزیرهٔ مالت فرار کردند، و برای نزدیک به ۳ قرن مجدداً به کار قبلی خود یعنی راهزنی روی آوردند تا اینکه در سال ۱۷۸۹ امپراتور فرانسه ناپلئون بناپارت که آنها را مزاحم راه خود می دید ضمن درگیری مختصر، آنها را از آنجا بیرون راند، پس از این واقعه فرقهٔ شوالیه های هوسپیتالر دو دسته شدند و دسته ای به آمریکا و منطقهٔ کارائیب کوچیدند و دسته ای دیگر نیز به انگلستان رفتند.