توپخانه

توپخانه یگان یا واحدی را گویند که مأموریت آن تخریب مواضع دشمن با دامنهٔ عملیاتی به مراتب گسترده تری نسبت به سلاحهای انفرادی است. این یگان به نوعی نقش آتش پشتیبان را در ارتش های جهان ایفا می کند. این واحد از جنگ افزارهای خاصی استفاده می کند که قادرند از انرژیهای شیمیایی، مکانیکی جهت انجام فعالیت خود بهره ببرند.
توپخانه صحرایی: توپ های جنگی ثابت یا متحرکی که برای حمایت نیروهای زمینی در صحنه نبرد در میدان های باز استفاده می شوند و خود به چند دسته تقسیم می شود:
توپ های کوهستانی: توپ های سبکی که می توان آن ها را در مناطق صعب العبور حرکت داد.
توپ های صحرایی: توپ هایی که قادر به آتش دوربرد در خط مستقیم هستند و از لوله های بلندی برخوردارند.
هویتزرها: توپ هایی که توانایی شلیک در زاویه های کمانی را دارند. از لوله کوتاهتری استفاده می کنند و معمولاً برای آتش غیرمستقیم به کار می روند
توپ هویتزر: ویژگی های توپ های صحرایی و هویتزرها در آن ها ترکیب شده و هم توانایی آتش دوربرد و هم شلیک با خط سیر کمانی مرتفع را دارند.
توپ های ضدتانک: توپ هایی معمولاً سبک با قدرت تحرک بالا که برای حمله به تانک ها طراحی شده اند.
خمپاره: سلاح هایی سرپر با لوله بسیار کوتاه و خط سیر کمانی.
توپ های ضدهوایی: توپ هایی که برای شلیک به هواگردها از روی زمین طراحی شده اند. برخی از توپ ها هم قابلیت استفاده ضدهوایی و هم استفاده صحرایی و ضدتانک دارند.
علت پیدایش توپخانه در اصل برای این مهم بوده که بتوان به استحکامات نیروهای دشمن آسیب وارد ساخت. پیدایش توپخانه مربوط به تاریخ باستان بوده است؛ زمانی که اسکندر مقدونی در حال تصرف سرزمینهای شرق یونان بود؛ ولی اولین استفاده گسترده و سازماندهی شده از توپخانه را می توان متعلق به استفاده لژیونرهای رومی در زمان های پس از میلاد دانست. در گذشته توپهای توپخانه توسط اسب ها جابجا می شد، ولی امروزه توپخانه ها به دو گروه توپخانه های خودکششی که از شاسی یک وسیله نقلیه دارای موتور احتراق داخلی برخوردارند و توپخانه کششی که با استفاده از وسائل نقلیه دیگر (مثل کامیون) جابجا می شوند، تقسیم می شوند.
توپخانه را به نوعی به دروازه کوب مورد استفاده در جنگ های تاریخ باستان شبیه می دانند.
توپخانه ها با اختلاف بسیار مرگبارترین و مؤثرترین سلاح های جنگ های زمینی بوده اند. در جنگ های ناپلئون و دو جنگ جهانی اول و دوم بیشتر کشتگان جنگ از آتش توپخانه بودند.

توپخانه (artillery)
اصطلاحی مشترک برای سلاح های آتشین نظامی بسیار سنگین و دشوار برای حمل ونقل. توپخانه را بر روی وسایل چرخ دار، خودرو، کشتی یا هواپیما می توان نصب کرد.