بی خانمان

بی خانمان به کسانی گفته می شود که خانه و سرپناهی برای زندگی و آسایش ندارند و در گوشه و کنار خیابانها، پارکها و جای های همگانی زندگی می کنند.

بی خانِمان (Sans Famille)
رمانی برای نوجوانان، نوشتۀ هکتور مالو، به زبان فرانسوی، منتشرشده در ۱۸۷۸. جذابیت بی پایان این رمان عاطفی و به نوعی تربیتی از احساسی نادر ناشی می شود که نویسنده دربارۀ رنج انسان ها از خود بروز می دهد. رمی، کودک سرراهی، فرزند یک بانوی متشخص انگلیسی است که در طول سفرهای دور و درازش برای کسب معاش یک بار با او برخورد کرده است. رمی در دستۀ سیار نمایشی متعلق به پیرمردی پوستین پوش با لهجۀ ایتالیایی، به نام ویتالیس، جایی می یابد. پس از این که ویتالیس از سرما می میرد، رمی نزد باغبانی پیر که دختر لالش از رمی خوشش آمده، کاری برای خود دست وپا می کند. تگرگ محصولات پیرمرد را از بین می برد و رمی ناچار راه سفر در پیش می گیرد. رمان پس از رشته ای از سفرهای دور و دراز و پرهیجان سرانجام پایانی خوش دارد: رمی پدر و مادر خود را در لندن می یابد و در قصر خانوادگی آرام می گیرد و با دختر باغبان که معلوم می شود لالِ مادرزاد نبوده، ازدواج می کند.