ده از دهستان طرود بخش مرکزی شهرستان شاهرود .
رشم
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
رشم. [ رَ ش َ ]( ع اِ ) باران. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). رجوع به رشم شود. || سیاهی که در روی کفتار باشد. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || اول نبات که پدید آید. ( مهذب الاسماء ). اول روییدن سبزه در زمین. ( لغت محلی شوشتر ). علفی که نخستین برآید. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). نخستین چیزی که از گیاه برآید. || هر اثری. ( از اقرب الموارد ). در عربی اثر و نشان عموماً. ( لغت محلی شوشتر ). || نشان باران در زمین. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). در عربی اثر باران خصوصاً. ( لغت محلی شوشتر، نسخه خطی کتابخانه مؤلف ).
رشم. [ رَ ] ( ع مص ) نوشتن و نگار کردن. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). نوشتن. ( از اقرب الموارد ) ( از نشوءاللغة ص 5 ). || مهر کردن انبار گندم را. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). مهر کردن خرمن. ( دهار ) ( تاج المصادر بیهقی ). مهر کردن انبار را با مهر چوبین. ( یادداشت مؤلف ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به رَسْم شود.
رشم. [ رَ ] ( ع اِ ) رَشَم. باران. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). رجوع به رَشَم شود. || اثر. ( اقرب الموارد ). || مهر چوبین که انبار غله و خنور را بدان مهر کنند. ( فرهنگ اوبهی ). جوالیقی در ذیل کلمه روشم و روسم ، رسم را به معنی مهر آورده و در حاشیه آمده است رشم به شین معجمه ایضاً. رجوع به المعرب جوالیقی ص 160 و حاشیه آن و ماده رَسْم در همین لغت نامه شود.
- رشم کردن ؛ برحسب صورت «رشم » بمعنی مهر کردن است و این ترکیب با ترکیب رشم فروشی تنها در این دو بیت خاقانی به نظررسیده است :
حدیث بوزنه خواندی و رشم کردن او
چو طیره گشت کفایت ده خراسانی
چه گفت بوزنه را؟ گفت : کون دریده زنا
برای رشم فروشیت کو زبان دانی.
رشم. [ رَ ش َ ] ( ع مص ) بوی طعام بردن و حریص گردانیدن بر آن. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
رشم. [ رِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان طرود بخش مرکزی شهرستان شاهرود. سکنه 350 تن. آب آن از چشمه. محصولات عمده جو و ارزن و ذرت و شلغم و مختصر انگور و خربزه و هندوانه و لبنیات. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).
رشم. [ رَ ] ( ع مص ) نوشتن و نگار کردن. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). نوشتن. ( از اقرب الموارد ) ( از نشوءاللغة ص 5 ). || مهر کردن انبار گندم را. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). مهر کردن خرمن. ( دهار ) ( تاج المصادر بیهقی ). مهر کردن انبار را با مهر چوبین. ( یادداشت مؤلف ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به رَسْم شود.
رشم. [ رَ ] ( ع اِ ) رَشَم. باران. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). رجوع به رَشَم شود. || اثر. ( اقرب الموارد ). || مهر چوبین که انبار غله و خنور را بدان مهر کنند. ( فرهنگ اوبهی ). جوالیقی در ذیل کلمه روشم و روسم ، رسم را به معنی مهر آورده و در حاشیه آمده است رشم به شین معجمه ایضاً. رجوع به المعرب جوالیقی ص 160 و حاشیه آن و ماده رَسْم در همین لغت نامه شود.
- رشم کردن ؛ برحسب صورت «رشم » بمعنی مهر کردن است و این ترکیب با ترکیب رشم فروشی تنها در این دو بیت خاقانی به نظررسیده است :
حدیث بوزنه خواندی و رشم کردن او
چو طیره گشت کفایت ده خراسانی
چه گفت بوزنه را؟ گفت : کون دریده زنا
برای رشم فروشیت کو زبان دانی.
خاقانی.
در حاشیه چ سجادی هم تنها کلمه رشم معنی شده است اما بظاهر وشم کردن صحیح است.رجوع به «وشم » و «وشم کردن » شود.رشم. [ رَ ش َ ] ( ع مص ) بوی طعام بردن و حریص گردانیدن بر آن. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
رشم. [ رِ ] ( اِخ ) دهی از دهستان طرود بخش مرکزی شهرستان شاهرود. سکنه 350 تن. آب آن از چشمه. محصولات عمده جو و ارزن و ذرت و شلغم و مختصر انگور و خربزه و هندوانه و لبنیات. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).
رشم . [ رَ ] (ع اِ) رَشَم . باران . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). رجوع به رَشَم شود. || اثر. (اقرب الموارد). || مهر چوبین که انبار غله و خنور را بدان مهر کنند. (فرهنگ اوبهی ). جوالیقی در ذیل کلمه ٔ روشم و روسم ، رسم را به معنی مهر آورده و در حاشیه آمده است رشم به شین معجمه ایضاً. رجوع به المعرب جوالیقی ص 160 و حاشیه ٔ آن و ماده ٔ رَسْم در همین لغت نامه شود.
- رشم کردن ؛ برحسب صورت «رشم » بمعنی مهر کردن است و این ترکیب با ترکیب رشم فروشی تنها در این دو بیت خاقانی به نظررسیده است :
حدیث بوزنه خواندی و رشم کردن او
چو طیره گشت کفایت ده خراسانی
چه گفت بوزنه را؟ گفت : کون دریده زنا
برای رشم فروشیت کو زبان دانی .
در حاشیه ٔ چ سجادی هم تنها کلمه ٔ رشم معنی شده است اما بظاهر وشم کردن صحیح است .رجوع به «وشم » و «وشم کردن » شود.
- رشم کردن ؛ برحسب صورت «رشم » بمعنی مهر کردن است و این ترکیب با ترکیب رشم فروشی تنها در این دو بیت خاقانی به نظررسیده است :
حدیث بوزنه خواندی و رشم کردن او
چو طیره گشت کفایت ده خراسانی
چه گفت بوزنه را؟ گفت : کون دریده زنا
برای رشم فروشیت کو زبان دانی .
خاقانی .
در حاشیه ٔ چ سجادی هم تنها کلمه ٔ رشم معنی شده است اما بظاهر وشم کردن صحیح است .رجوع به «وشم » و «وشم کردن » شود.
رشم . [ رَ ] (ع مص ) نوشتن و نگار کردن . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ). نوشتن . (از اقرب الموارد) (از نشوءاللغة ص 5). || مهر کردن انبار گندم را. (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ). مهر کردن خرمن . (دهار) (تاج المصادر بیهقی ). مهر کردن انبار را با مهر چوبین . (یادداشت مؤلف ) (از اقرب الموارد). و رجوع به رَسْم شود.
رشم . [ رَ ش َ ] (ع مص ) بوی طعام بردن و حریص گردانیدن بر آن . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
رشم . [ رَ ش َ ](ع اِ) باران . (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ). رجوع به رشم شود. || سیاهی که در روی کفتار باشد. (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || اول نبات که پدید آید. (مهذب الاسماء). اول روییدن سبزه در زمین . (لغت محلی شوشتر). علفی که نخستین برآید. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). نخستین چیزی که از گیاه برآید. || هر اثری . (از اقرب الموارد). در عربی اثر و نشان عموماً. (لغت محلی شوشتر). || نشان باران در زمین . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). در عربی اثر باران خصوصاً. (لغت محلی شوشتر، نسخه ٔ خطی کتابخانه ٔ مؤلف ).
دانشنامه عمومی
رشم یک روستا در ایران است که در دهستان قهاب رستاق واقع شده است. رشم ۳۲۷ نفر جمعیت دارد.
فهرست شهرهای ایران
فهرست شهرهای ایران
wiki: رشم
واژه نامه بختیاریکا
( رشم * ) اسب زیبا و خوش اندام
( رَشم ) طرحی کنگره مانند
( رَشم ) طرحی کنگره مانند
کلمات دیگر: