سردخانه

سردخانه (معماری). سردخانه (انگلیسی: Ice house) یا یخدان ساختمان هایی هستند که برای نگهداری یخ در طول سال استفاده می شوند، این سازه ها معمولاً قبل از اختراع یخچال و فریزر استفاده می شدند. بعضی از آن ها انبارهایی زیرزمینی، معمولاً انسان ساخت، نزدیک به منابع طبیعی یخ زمستانی مانند دریاچه های آب شیرین بودند، اما بسیاری هم ساختمان هایی با انواع مختلف عایق بودند.
یخچال (معماری)
گاه شمار فناوری سردسازی
در فصل زمستان، یخ و برف از دریاچه ها یا رودخانه ها، به داخل سردخانه برده می شد و با عایق (اغلب نی یا خاک اره) عایق می شدند. این بخ ها برای چند ماه، اغلب تا زمستان بعد، یخ زده باقی می ماندند و در ماه های تابستان می تواند به عنوان منبع یخ مورد استفاده قرار گیرد. کاربرد اصلی یخ ذخیره سازی غذاها بود، اما همچنین می توانست به سادگی برای خنک کردن نوشیدنی ها یا تهیهٔ دسرهای بستنی و شیرینی استفاده شود. دردوران اوج تجارت یخ، یک یخچال تجاری معمولی، ۲۷۰۰ تن (۳۰۰۰ تن کوتاه) یخ را در ۳۰ تا ۱۰۰ فوت (۹ تا ۳۰ متر) و ساختمان ۱۴ متر (۴۵ فوت) ذخیره می کرد.
در حالی که یخدان های اروپایی و آمریکایی از عایقسازی برای خنک نگهداشتن هوا استفاده می کنند. یخدان های سنتی ایرانی که با نام یخچال شناخته می شوند از تبخیر سطحی استفاده می کنند.