اسحاق بن راهویه

ابویعقوب اسحاق بن ابراهیم بن مخلَد مروزی ابن راهویهحافظ، محدث، مفسر و فقیه معروف مسلمان و شافعی در سده سوم هجری قمری بوده است. او در عصر خویش یکی از مورد اعتمادترین نقل کنندگان حدیث به شمار می رفته است. شهرت ابن راهویه نزد شیعیان دوازده امامی بیشتر به نقل بخشی از حدیث سلسلة الذهب مربوط می شود.
التفسیر الکبیر
الجامع الصغیر
الجامع الکبیر
العلم
المسند
المصنف
راهویه، در لهجه مروزیِ فارسی به معنای کسی که در راه زاده شده باشد. گویا پدر اسحاق، یعنی ابراهیم در راه مکه به مرو به دنیا آمده است؛ ازین روی اهالی مرو به او راهویه می گفتند؛ بنابراین اسحاق فرزند او به ابن راهویه (ابن =فرزند، ابن راهویه=فرزندِ کسی که در راه زاده شده باشد) مشهور شد.