اقتصاد پولی

اقتصاد پولی به شاخه ای از علم اقتصاد اطلاق می شود که در آن به تجزیه و تحلیل پول و عملکردهای مربوط به آن می پردازد. سه عملکرد واسطه ی تبادل، ذخیره ارزش، و واحد حساب از جمله عملکردهایی از پول هستند که در این شاخه از علم اقتصاد مورد بررسی قرار می گیرند. پاسخ به این سؤال که «چگونه پول، برای مثال پول حکمی، به دلیل راحتی استفاده از آن به صورت یک کالای عمومی در جامعه مقبولیت می یابد» در حوزه علم اقتصاد پولی قرار می گیرد. در اقتصاد پولی، اثرات سامانه های پولی، قوانین مربوط به پول، موسسات مالی، و جنبه های بین المللی پول بررسی می شود.
شواهد تجربی و اندازه گیری های مربوط به نقدینگی.
تئوری های مربوط به ترازنامه و تورم منفی قرض.
مفاهیم پولی مربوط به ارتباط اقتصاد کلان با ارزش دارایی ها.
نظریه مقداری پول و پول گرایی.
اثرات پولی نرخ بهره و منحنی بازدهی.
تاریخ سیاست های پولی.
پیامدهای سیاست های پولی بر اقتصاد کلان.
خنثی بودن پول و توهم پول.
نتایج پولی مربوط به عدم تقارن اطلاعاتی و تجارت کلاه بردارانه.
بکارگیری نظریهٔ بازی ها به منظور مدل سازی رفتار موسسات مالی و پولی.
مقررات مالی و سیاست های پولی در حوزه اقتصاد سیاسی.
از گذشته تا به حال، تنظیم ساختارهای پولی بر اساس مباحث اقتصاد کلان صورت گرفته است. با این حال در تحقیقات اخیر تلاش شده است که با تعریف ریزپایه های اقتصاد به تجزیه و تحلیل تقاضای پول و تعیین روابط پولی نامی و واقعی پرداخته شود. در این تحقیقات همچنین سعی بر این است که تأثیر ریزپایه ها بر تقاضای کل مشخص شود.
در ادامه تعدادی از زمینه های تحقیقاتی در زمینه اقتصاد پولی ذکر شده است:
مکتب پول گرایی در فرم کلاسیک خود قادر به تعیین دلیل رویداد تعدادی از وقایع اقتصادی را نداشت. به همین دلیل، اعتبار این مکتب از اوایل دههٔ ۹۰ میلادی مورد سؤال قرار گرفت. از جمله وقایع مورد بحث، می توان به اختلال در رشد نقدینگی در دههٔ ۹۰ میلادی و شکست سیاست های پولی در تحریک اقتصاد در سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳ میلادی اشاره کرد. آلن گرینسپن، رئیس سابق مؤسسهٔ فدرال رزرو در آمریکا، ادعا کرده است که دلیل ناهماهنگی مشاهده شده در دههٔ ۹۰ میلادی وجود یک چرخهٔ فاضل در تولید و سرمایه گذاری از یک سو، و از سوی دیگر وجود درجه ای از نشاط غیرمنطقی در بخش سرمایه گذاری بوده است.