مترادف معلوم : آشکار، آشکارا، پیدا، دانسته، روشن، شناخته، شناخته شده، ظاهر، عیان، فاش، محرز، مرئی، مشخص، مشهود، معین، نمایان، واضح، هویدا
متضاد معلوم : مجهول، نامعلوم
برابر پارسی : دانسته، نمایان، آشکار
معلوم
مترادف معلوم : آشکار، آشکارا، پیدا، دانسته، روشن، شناخته، شناخته شده، ظاهر، عیان، فاش، محرز، مرئی، مشخص، مشهود، معین، نمایان، واضح، هویدا
متضاد معلوم : مجهول، نامعلوم
برابر پارسی : دانسته، نمایان، آشکار
فارسی به انگلیسی
known, avident, obvioe, clear
apparent, given, definite, determinable, determinate, evident, set
فارسی به عربی
ظاهر , قابل للتعیین , موکد , نشیط , واضح
مترادف و متضاد
قطعی، صریح، معلوم، محدود، روشن، مسلم، مقرر، تصریح شده
قطعی، معلوم، معین، مسلم، محقق، خاطر جمع، فلان، تاحدی
صریح، معلوم، ظاهر، اشکار، پیدا، باصفا، طاهر، صاف، زلال، واضح، شفاف، بارز، جلی، سلیس، روان، ساطع
کاری، فعال، کنشی، معلوم، کنشگر، ساعی، دایر، حاضر به خدمت، تنزل بردار، با ربح، کنشور، پر کار
معلوم، معین، مبتلا، داده
معلوم، ظاهر، مسلم، اشکار، پیدا، واری مسلم
معلوم، محدود، مقرر، تعیین شده، مستقر شده
معلوم، روشن، قابل فهم، مفهوم، فهمیدنی
معلوم، حواله ای، قابل تعیین و تخصیص، قابل تعیین، واگذاردنی
معلوم، اشکار، واضح، عمومی، فاش، نپوشیده
آشکار، آشکارا، پیدا، دانسته، روشن، شناخته، شناخته‌شده، ظاهر، عیان، فاش، محرز، مرئی، مشخص، مشهود، معین، نمایان، واضح، هویدا ≠ مجهول، نامعلوم
فرهنگ فارسی
دانسته، دانسته ودریافت شده، آشکار، خلاف مجهول
( اسم ) ۱ - دانسته شده شناخته مقابل مجهول : اگر عقل یکی است از چیزهای معقول و معلوم ... جمع : معلومات . ۲ - آشکار هویدا : معلوم است که مرگ بر زندگی نامهنا مزیت دارد . ۳- مال . ۴ - و جه پول زر درم دینار : گفتم ( درویش را ) : مکر معلوم ترا دزد نبرده گفت : بلی بردند ولیکن مرا با آن الفتی چنان نبود ... ۵- فعلی است که بفاعل نسبت داده شود ( از نظرمعلوم بودن فاعل آن را فعل معلوم خوانند ) : نوشیروان چهل و هشت سال پادشاهی کرد . اسکندر ایران را خراب ساخت . مقابل فعل مجهول .
( اسم ) ۱ - دانسته شده شناخته مقابل مجهول : اگر عقل یکی است از چیزهای معقول و معلوم ... جمع : معلومات . ۲ - آشکار هویدا : معلوم است که مرگ بر زندگی نامهنا مزیت دارد . ۳- مال . ۴ - و جه پول زر درم دینار : گفتم ( درویش را ) : مکر معلوم ترا دزد نبرده گفت : بلی بردند ولیکن مرا با آن الفتی چنان نبود ... ۵- فعلی است که بفاعل نسبت داده شود ( از نظرمعلوم بودن فاعل آن را فعل معلوم خوانند ) : نوشیروان چهل و هشت سال پادشاهی کرد . اسکندر ایران را خراب ساخت . مقابل فعل مجهول .
فرهنگ معین
(مَ ) [ ع . ] (اِمف . ) ۱ - آشکار شده ، دانسته شده . ۲ - کنایه از: زر و درم و دینار.
لغت نامه دهخدا
معلوم. [ م َ ] ( ع ص ) دانسته شده. شناخته شده و آشکار و هویدا و واضح و محقق و مسلم و مشخص و ممتاز. ( ناظم الاطباء ). دانسته. مقابل مجهول. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : و مردمان را حال... معلوم تر شود. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 297 ). ناچار خداوند را معلوم تر باشد آنچه رای عالی بیند بندگان نتوانند دید. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 267 ). خواجه بونصررا حال من معلوم است. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 321 ).
خدای مبدع هرچ آن ترا به وهم وبه حس
محاط و مدرک و معلوم و مبصر است و مشار.
مجهول کس نیم همه معلوم مردم است.
همه دانندگان را هست معلوم
که باشد مستحق پیوسته محروم.
صدبار به چنگ آمد معلوم جهانش
زین دست به چنگ آمد و زان دست عطا کرد.
با چنین افلاس خود را نام سردفتر نهیم.
خدای مبدع هرچ آن ترا به وهم وبه حس
محاط و مدرک و معلوم و مبصر است و مشار.
ناصرخسرو.
سلطان مرا شناسد و داندخلیفه هم مجهول کس نیم همه معلوم مردم است.
خاقانی.
معلوم است که مرگ بر زندگی نامهنا مزیت دارد. ( مرزبان نامه ).همه دانندگان را هست معلوم
که باشد مستحق پیوسته محروم.
نظامی.
و در علم محاسبت چنانکه معلوم است چیزی دانم. ( گلستان ). حلم شتر چنانکه معلوم است اگر طفلی مهارش بگیرد صد فرسنگ ببرد. ( گلستان ). اگر عقل یکی است از چیزهای معقول و معلوم... ( مصنفات بابا افضل ج 2 ص 391 ). || معین. مقرر. مقدر. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : و ان من شی الا عندنا خزائنه و ماننزله الا بقدر معلوم. ( قرآن 21/15 ). اولئک لهم رزق معلوم. ( قرآن 40/37 ). جمیع امت را مدتی است معلوم ، همین که او می رسد پیش و پس نمی باشد. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 307 ). دو چیز محال عقل است خوردن بیش از رزق مقسوم و مردن پیش از وقت معلوم. ( گلستان ). مشغول کفاف از دولت عفاف محروم است و ملک فراغت زیر نگین رزق معلوم. ( گلستان ). || ( اِ ) کنایه از مال و زر و درم و دینار... و در خیابان نوشته معلوم که در فارسی به معنی زر مستعمل است بدان جهت است که زر این همه شهرت که دارد احتیاج نام بردنش نیست چنانکه لفظ یقین به معنی مرگ. ( غیاث ) ( آنندراج ). زرو درم و دینار. ( ناظم الاطباء ). وجه. پول. نقد. نقدینه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : صدبار به چنگ آمد معلوم جهانش
زین دست به چنگ آمد و زان دست عطا کرد.
ابوالفرج رونی.
در دو کونم نیست از معلوم حالی یک درم با چنین افلاس خود را نام سردفتر نهیم.
سنائی ( دیوان ص 221 ).
ما شما را هیچ معلوم بنگذاشتیم خدای تعالی هرچه می باید می فرستد. ( اسرارالتوحید چ بهمنیار ص 122 ). و خانقاه را هیچ معلوم نبود با خود اندیشه کردم... که مردی بدین بزرگواری آمده است... در خدمت او چیزی که خرج کنم از کجا آرم. ( اسرارالتوحید چ بهمنیار ص 141 ).معلوم . [ م َ ] (ع ص ) دانسته شده . شناخته شده و آشکار و هویدا و واضح و محقق و مسلم و مشخص و ممتاز. (ناظم الاطباء). دانسته . مقابل مجهول . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و مردمان را حال ... معلوم تر شود. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 297). ناچار خداوند را معلوم تر باشد آنچه رای عالی بیند بندگان نتوانند دید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 267). خواجه بونصررا حال من معلوم است . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 321).
خدای مبدع هرچ آن ترا به وهم وبه حس
محاط و مدرک و معلوم و مبصر است و مشار.
سلطان مرا شناسد و داندخلیفه هم
مجهول کس نیم همه معلوم مردم است .
معلوم است که مرگ بر زندگی نامهنا مزیت دارد. (مرزبان نامه ).
همه دانندگان را هست معلوم
که باشد مستحق پیوسته محروم .
و در علم محاسبت چنانکه معلوم است چیزی دانم . (گلستان ). حلم شتر چنانکه معلوم است اگر طفلی مهارش بگیرد صد فرسنگ ببرد. (گلستان ). اگر عقل یکی است از چیزهای معقول و معلوم ... (مصنفات بابا افضل ج 2 ص 391). || معین . مقرر. مقدر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و ان من شی ٔ الا عندنا خزائنه و ماننزله الا بقدر معلوم . (قرآن 21/15). اولئک لهم رزق معلوم . (قرآن 40/37). جمیع امت را مدتی است معلوم ، همین که او می رسد پیش و پس نمی باشد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 307). دو چیز محال عقل است خوردن بیش از رزق مقسوم و مردن پیش از وقت معلوم . (گلستان ). مشغول کفاف از دولت عفاف محروم است و ملک فراغت زیر نگین رزق معلوم . (گلستان ). || (اِ) کنایه از مال و زر و درم و دینار... و در خیابان نوشته معلوم که در فارسی به معنی زر مستعمل است بدان جهت است که زر این همه شهرت که دارد احتیاج نام بردنش نیست چنانکه لفظ یقین به معنی مرگ . (غیاث ) (آنندراج ). زرو درم و دینار. (ناظم الاطباء). وجه . پول . نقد. نقدینه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
صدبار به چنگ آمد معلوم جهانش
زین دست به چنگ آمد و زان دست عطا کرد.
در دو کونم نیست از معلوم حالی یک درم
با چنین افلاس خود را نام سردفتر نهیم .
ما شما را هیچ معلوم بنگذاشتیم خدای تعالی هرچه می باید می فرستد. (اسرارالتوحید چ بهمنیار ص 122). و خانقاه را هیچ معلوم نبود با خود اندیشه کردم ... که مردی بدین بزرگواری آمده است ... در خدمت او چیزی که خرج کنم از کجا آرم . (اسرارالتوحید چ بهمنیار ص 141).
معلوم من از عالم ، جانی است چه فرمایی
بر خنجر تو پاشم یا بر سرت افشانم .
پیران هفت چرخ به معلوم هشت خلد
یک ژنده ٔ دوتایی او را خریده اند.
درویش ضعیف حال را در تنگی خشکسال مپرس که چونی مگر بشرط آنکه مرهمی بر ریشش نهی و معلومی در پیشش . (گلستان ). مگر آن معلوم ترا دزد برد گفت لا واﷲ بدرقه برد. (گلستان ). پیاده ای سر و پا برهنه با کاروان حجاز از کوفه بدر آمد و همراه ما شد و معلومی نداشت . (گلستان ). || ذخیره . (غیاث ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || عمر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). زندگی . حیات :
که تا تن به جای است و فرخ پدر
ز رای پدر پای ننهم به در
ولیکن چو معلوم او شد تمام
نهم زود بر راه یعقوب دام .
از آن پس چو معلومش آمد فراز
سوی رفتن آمد مر او را نیاز
به یک روز باجفت خود جان بداد
تو گفتی که یوسف ز مادر نزاد.
از او ابن یامین همی زاد خواست
ولیکن به زادن روان داد خواست
که معلوم وی تا بدانگاه بود
وزآن راز جان پرور آگاه بود.
|| (ص ) معروف و مشهور و نامدار. (ناظم الاطباء).
- معلوم الحال ؛ آنکه وضع زندگانی وی را همه کس می داند و نامدار و مشهور برخلاف مجهول الحال . (ناظم الاطباء).
- || آنکه بدنام و رسوا باشد. آنکه در بی عفتی و نادرستی مشهور باشد.
|| این کلمه را گاهی برای «کل مایستقبح ذکره » استعمال کنند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
خواجگان دولت از محصول مال خشک ریش
طوق اسب و حلقه ٔ معلوم استر کرده اند.
|| (اصطلاح دستوری ) فعلی است که به فاعل نسبت داده شود و از نظر معلوم بودن فاعل ، آن را فعل معلوم خوانند مانند نوشیروان چهل و هشت سال پادشاهی کرد. نادر هندوستان را گرفت . (دستورزبان فارسی تألیف قریب و بهار و... ج 1 صص 113-114). || (اصطلاح فلسفی ) معلوم در مقابل مجهول است و چیزی است که شناخته شده باشد. معلوم بر دو قسم است : معلوم بالذات و معلوم بالعرض . علم به صور حاصله یا مرتسمه یا منطبعه و یا متمثله در ذهن بالذات و به امور عینی خارجی که ما به ازاء آن صور است بالعرض و بواسطه ٔ صور آنها می باشد. صدرالدین گوید: آنچه بر آن اطلاق معلوم می گردد بر دو قسم است یکی آنچه وجودش فی نفسه عبارت از وجود آن برای مدرک بوده و صورت عینی آن بنفسه صورت علمی آن می باشد و آن معلوم بالذات است . و دیگری آنچه وجودش فی نفسه غیروجودش برای مدرک بوده و صورت عینی آن بنفسه غیراز صورت علمی آن می باشد و آن معلوم بالعرض است و هرگاه گفته شود علم عبارت از صور حاصله ٔ از شی ٔ است نزد مدرک ، مراد از معلوم در این صورت امری است که خارج از قوای مدرکه باشد و هرگاه گفته شود علم عبارت از حضور صورت شی ٔ است برای مدرک مقصود علمی است که نفس معلوم است و هر دو قسم معلوم حقیقی و مکشوف بالذات صورت شی ٔ است که وجود اونورانی است و غیرمادی است . (فرهنگ علوم عقلی ، جعفر سجادی ).
خدای مبدع هرچ آن ترا به وهم وبه حس
محاط و مدرک و معلوم و مبصر است و مشار.
ناصرخسرو.
سلطان مرا شناسد و داندخلیفه هم
مجهول کس نیم همه معلوم مردم است .
خاقانی .
معلوم است که مرگ بر زندگی نامهنا مزیت دارد. (مرزبان نامه ).
همه دانندگان را هست معلوم
که باشد مستحق پیوسته محروم .
نظامی .
و در علم محاسبت چنانکه معلوم است چیزی دانم . (گلستان ). حلم شتر چنانکه معلوم است اگر طفلی مهارش بگیرد صد فرسنگ ببرد. (گلستان ). اگر عقل یکی است از چیزهای معقول و معلوم ... (مصنفات بابا افضل ج 2 ص 391). || معین . مقرر. مقدر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : و ان من شی ٔ الا عندنا خزائنه و ماننزله الا بقدر معلوم . (قرآن 21/15). اولئک لهم رزق معلوم . (قرآن 40/37). جمیع امت را مدتی است معلوم ، همین که او می رسد پیش و پس نمی باشد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 307). دو چیز محال عقل است خوردن بیش از رزق مقسوم و مردن پیش از وقت معلوم . (گلستان ). مشغول کفاف از دولت عفاف محروم است و ملک فراغت زیر نگین رزق معلوم . (گلستان ). || (اِ) کنایه از مال و زر و درم و دینار... و در خیابان نوشته معلوم که در فارسی به معنی زر مستعمل است بدان جهت است که زر این همه شهرت که دارد احتیاج نام بردنش نیست چنانکه لفظ یقین به معنی مرگ . (غیاث ) (آنندراج ). زرو درم و دینار. (ناظم الاطباء). وجه . پول . نقد. نقدینه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
صدبار به چنگ آمد معلوم جهانش
زین دست به چنگ آمد و زان دست عطا کرد.
ابوالفرج رونی .
در دو کونم نیست از معلوم حالی یک درم
با چنین افلاس خود را نام سردفتر نهیم .
سنائی (دیوان ص 221).
ما شما را هیچ معلوم بنگذاشتیم خدای تعالی هرچه می باید می فرستد. (اسرارالتوحید چ بهمنیار ص 122). و خانقاه را هیچ معلوم نبود با خود اندیشه کردم ... که مردی بدین بزرگواری آمده است ... در خدمت او چیزی که خرج کنم از کجا آرم . (اسرارالتوحید چ بهمنیار ص 141).
معلوم من از عالم ، جانی است چه فرمایی
بر خنجر تو پاشم یا بر سرت افشانم .
خاقانی .
پیران هفت چرخ به معلوم هشت خلد
یک ژنده ٔ دوتایی او را خریده اند.
خاقانی .
درویش ضعیف حال را در تنگی خشکسال مپرس که چونی مگر بشرط آنکه مرهمی بر ریشش نهی و معلومی در پیشش . (گلستان ). مگر آن معلوم ترا دزد برد گفت لا واﷲ بدرقه برد. (گلستان ). پیاده ای سر و پا برهنه با کاروان حجاز از کوفه بدر آمد و همراه ما شد و معلومی نداشت . (گلستان ). || ذخیره . (غیاث ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || عمر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). زندگی . حیات :
که تا تن به جای است و فرخ پدر
ز رای پدر پای ننهم به در
ولیکن چو معلوم او شد تمام
نهم زود بر راه یعقوب دام .
شمسی (یوسف و زلیخا).
از آن پس چو معلومش آمد فراز
سوی رفتن آمد مر او را نیاز
به یک روز باجفت خود جان بداد
تو گفتی که یوسف ز مادر نزاد.
شمسی (یوسف و زلیخا).
از او ابن یامین همی زاد خواست
ولیکن به زادن روان داد خواست
که معلوم وی تا بدانگاه بود
وزآن راز جان پرور آگاه بود.
شمسی (یوسف و زلیخا).
|| (ص ) معروف و مشهور و نامدار. (ناظم الاطباء).
- معلوم الحال ؛ آنکه وضع زندگانی وی را همه کس می داند و نامدار و مشهور برخلاف مجهول الحال . (ناظم الاطباء).
- || آنکه بدنام و رسوا باشد. آنکه در بی عفتی و نادرستی مشهور باشد.
|| این کلمه را گاهی برای «کل مایستقبح ذکره » استعمال کنند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
خواجگان دولت از محصول مال خشک ریش
طوق اسب و حلقه ٔ معلوم استر کرده اند.
سنائی (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
|| (اصطلاح دستوری ) فعلی است که به فاعل نسبت داده شود و از نظر معلوم بودن فاعل ، آن را فعل معلوم خوانند مانند نوشیروان چهل و هشت سال پادشاهی کرد. نادر هندوستان را گرفت . (دستورزبان فارسی تألیف قریب و بهار و... ج 1 صص 113-114). || (اصطلاح فلسفی ) معلوم در مقابل مجهول است و چیزی است که شناخته شده باشد. معلوم بر دو قسم است : معلوم بالذات و معلوم بالعرض . علم به صور حاصله یا مرتسمه یا منطبعه و یا متمثله در ذهن بالذات و به امور عینی خارجی که ما به ازاء آن صور است بالعرض و بواسطه ٔ صور آنها می باشد. صدرالدین گوید: آنچه بر آن اطلاق معلوم می گردد بر دو قسم است یکی آنچه وجودش فی نفسه عبارت از وجود آن برای مدرک بوده و صورت عینی آن بنفسه صورت علمی آن می باشد و آن معلوم بالذات است . و دیگری آنچه وجودش فی نفسه غیروجودش برای مدرک بوده و صورت عینی آن بنفسه غیراز صورت علمی آن می باشد و آن معلوم بالعرض است و هرگاه گفته شود علم عبارت از صور حاصله ٔ از شی ٔ است نزد مدرک ، مراد از معلوم در این صورت امری است که خارج از قوای مدرکه باشد و هرگاه گفته شود علم عبارت از حضور صورت شی ٔ است برای مدرک مقصود علمی است که نفس معلوم است و هر دو قسم معلوم حقیقی و مکشوف بالذات صورت شی ٔ است که وجود اونورانی است و غیرمادی است . (فرهنگ علوم عقلی ، جعفر سجادی ).
فرهنگ عمید
۱. [مقابلِ مجهول] دانسته، دریافت شده.
۲. آشکار.
۲. آشکار.
فرهنگ فارسی ساره
دانسته، آشکار
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی مَّعْلُومٌ: معلوم - مشخص - دانسته شده
معنی تَقْدِیرُ: کمیت و حدود ظاهری و محسوس چیزی را معلوم و بیان کردن
معنی عُثِرَ: اطلاع حاصل شد - معلوم شد (عثور بر هر چیز ، اطلاع بر آن و یافتن آن است . )
معنی حَفِظَ: حفظ کرده(حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
معنی حِفْظاً: حفظ کردن(حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
معنی حَفِظْنَاهَا: آن را حفظ کردیم(حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
معنی حِفْظُهُمَا: حفظ آن دو(حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
معنی مَّحْفُوظٍ: حفظ شده (حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
معنی نَحْفَظُ: حفظ می کنیم(حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
معنی یَحْفَظْنَ: حفظ کنند(حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
معنی یَحْفَظُواْ: تا حفظ کنند(حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
معنی یَحْفَظُونَهُ: اورا حفظ می کنند(حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
ریشه کلمه:
علم (۸۵۴ بار)
معنی تَقْدِیرُ: کمیت و حدود ظاهری و محسوس چیزی را معلوم و بیان کردن
معنی عُثِرَ: اطلاع حاصل شد - معلوم شد (عثور بر هر چیز ، اطلاع بر آن و یافتن آن است . )
معنی حَفِظَ: حفظ کرده(حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
معنی حِفْظاً: حفظ کردن(حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
معنی حَفِظْنَاهَا: آن را حفظ کردیم(حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
معنی حِفْظُهُمَا: حفظ آن دو(حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
معنی مَّحْفُوظٍ: حفظ شده (حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
معنی نَحْفَظُ: حفظ می کنیم(حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
معنی یَحْفَظْنَ: حفظ کنند(حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
معنی یَحْفَظُواْ: تا حفظ کنند(حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
معنی یَحْفَظُونَهُ: اورا حفظ می کنند(حفظ:ضبط کردن صورت آن چیزی است که برای ما معلوم شده است ، بطوری که هیچ دگرگونی و تغییری در آن پیدا نشود)
ریشه کلمه:
علم (۸۵۴ بار)
wikialkb: مَعْلُوم
واژه نامه بختیاریکا
جِلا؛ شاوارس؛ وا دیاری
پیشنهاد کاربران
واضح ، پیدا ، آشکار
آشکارا، بینا ، روشنا
مبرهن
آشکار - - - مشخص شده
مشخص
از قبل تعیین شده
از قبل تعیین شده
《 پارسی را پاس بِداریم》
مَعلوم
واژه ای اَرَبی اَز ریشه یِ" عَلَمَ " دَر ریختارِ " مَفعول " وَ اَز نِگَرِ دَستوری : نامِ کُنیده ( اِسمِ مَفعول )
سِتاکِ عَلَمَ بَرابَر با دان دَر پارسی.
کارپایه یِ ( مَصدَرِ ) دان : دانِستَن ، دانیدَن
نامِ کُنَنده : دانِسته ، دانیده = مَعلوم
مَعلوم
واژه ای اَرَبی اَز ریشه یِ" عَلَمَ " دَر ریختارِ " مَفعول " وَ اَز نِگَرِ دَستوری : نامِ کُنیده ( اِسمِ مَفعول )
سِتاکِ عَلَمَ بَرابَر با دان دَر پارسی.
کارپایه یِ ( مَصدَرِ ) دان : دانِستَن ، دانیدَن
نامِ کُنَنده : دانِسته ، دانیده = مَعلوم
مَعلوم
دُرُست نِویسی رَژِ واپَسِ ( سَطرِ آخِرِ ) فِرِسته یِ پیشین :
دُرُست : نامِ کُنیده / کَرده ( اِسمِ مَفعول )
زیرا نامِ کُنَنده اِسمِ فاعِل می شَوَد.
دُرُست نِویسی رَژِ واپَسِ ( سَطرِ آخِرِ ) فِرِسته یِ پیشین :
دُرُست : نامِ کُنیده / کَرده ( اِسمِ مَفعول )
زیرا نامِ کُنَنده اِسمِ فاعِل می شَوَد.
متضاد:مجهول نا معلوم نهان یا پنهان
معنی یعنی:اشکار پیدا بودن وجود داشتن و. . . . . .
معنی یعنی:اشکار پیدا بودن وجود داشتن و. . . . . .
همانی که سایت گفته درسته یعنی : واضح
نمایان
کلمات دیگر: