<div class="boxBd">خورگاه. [ خوَرْ / خُرْ ] ( اِ مرکب ) بنائی که آفتاب گیر باشد برای زمستان. آفتاب رو. برآفتاب. خورتاب. ( یادداشت مؤلف ) : <br>وقت منظر شد و وقت نظر خورگاه است <br>دست تابستان از روی زمین کوتاه است.<div class="au">منوچهری.</div></div>

خورگاه. [ خوَرْ / خُرْ ] ( اِ مرکب ) بنائی که آفتاب گیر باشد برای زمستان. آفتاب رو. برآفتاب. خورتاب. ( یادداشت مؤلف ) : وقت منظر شد و وقت نظر خورگاه است دست تابستان از روی زمین کوتاه است. منوچهری.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">بنائی که آفتاب گیر باشد برای زمستان آفتاب رو بر آفتاب خورتاب .</div>

بنائی که آفتاب گیر باشد برای زمستان آفتاب رو بر آفتاب خورتاب .

خورگاه

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا