کلمه جو
صفحه اصلی

دوبرگی

فرهنگ فارسی

گیاه و گلی که تنها دو برگ داشته باشد .

لغت نامه دهخدا

دوبرگی. [ دُ ب َ ] ( ص نسبی ) گیاه و گلی که تنهادو برگ داشته باشد. || ( حامص مرکب ) نورستگی. چگونگی گیاه که کمی پس از دمیدن قسمت علیایش به دوپاره از هم جدا شود. ( یادداشت مؤلف ) :
سرشت نیک و بد پنهان نماند
توان دانست ریحان از دوبرگی.
سعدی.

دانشنامه عمومی

دوبرگی (نام علمی: Neottia ovata) نام یک گونه از سرده دوبرگی است.


کلمات دیگر: