کنایه از زور و قوت نمودن .
سینه دادن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سینه دادن. [ ن َ / ن ِ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از زور و قوت نمودن. ( آنندراج ) :
گوشه گیران تن بزحمت بی محابا کی دهند
چون شناور سینه را در موج دریا کی دهند.
گوشه گیران تن بزحمت بی محابا کی دهند
چون شناور سینه را در موج دریا کی دهند.
میرزا رضی دانش ( از آنندراج ).
|| ( اصطلاح بنایان ) جلو آمدن دیوار یا سقف.کلمات دیگر: