دو زدن

در زبان اطفال دویدن .
(مصدر ) ( دوخت دوزد خواهد دوخت بدوز دوزنده دوخته ) ۱ - دو قطعه پارچه را بوسیله سوزن و نخ بهم پیوستن . ۲ - بوسیله تیر یا نیزه دو چیز را بهم متصل کردن . ۳ - با تیر یا نیزه درع و زره را ببدن دشمن پیوستن .

دو زدن. [ دَ / دُو زَ دَ ] ( مص مرکب ) در زبان اطفال دویدن ؛ دو بزن بیا؛ بدوبیا. ( از یادداشت مؤلف ).