آن که سینه خود را میشوید
سینه شوی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
سینه شوی. [ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) آنکه سینه خود را میشوید. ( ناظم الاطباء ). || پاک کننده سینه. تهی سازنده سینه و در بیت زیر مجازاً برون کننده از دل. دل از مهر کسی پاک کننده :
به قلب اندرون روسی کینه جوی
زمهر سکندر شده سینه شوی.
به قلب اندرون روسی کینه جوی
زمهر سکندر شده سینه شوی.
نظامی.
کلمات دیگر: