کلمه جو
صفحه اصلی

فتنه نشان

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه سبب خفتن فتنه و برقراری آرامش گردد .

فرهنگ معین

( ~ . نِ ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) آرام - کنندة آشوب و غوغا.

لغت نامه دهخدا

فتنه نشان. [ ف ِن َ / ن ِ ن ِ ] ( نف مرکب ) آنکه باعث خفتن فتنه و برقراری آرامش گردد. آنکه فتنه را فرونشاند :
خشمت اندر سوز خصم و نهیت اندر شر خلق
فتنه آتش کش است و آتش فتنه نشان.
فرخی.
شاد باش ای مطاع فتنه نشان
ای ز امن تو خفته فتنه ، ستان.
ابوالفرج رونی.
«فتنه » بنشست و برگشاد زبان
گفت ، ای شهریار فتنه نشان.
نظامی.
رجوع به فتنه شود.

فرهنگ عمید

آن که فتنه و آشوب را فرومی نشاند و آرامش را برقرار می سازد.


کلمات دیگر: