( اسم ) کو هان شتر : رحم آمد مر شتر را گفت هین برجه و بر گردبان من نشین . ( مثنوی )
گردبان
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(گَ ) (اِ. ) کوهان شتر.
لغت نامه دهخدا
گردبان. [ گ َ ] ( اِ ) درختی در بهشت. || آنکه با دستی خورد و با دستی منع کند . || پیشوا. فرمانده. رئیس. || کنده چوبینی مر صنعتکاران را که بر زمین نشانند برای جلا دادن کارهای خود. || گریبان پیراهن و گردن و سینه پیراهن. ( ناظم الاطباء ). || کوهان شتر :
رحم آمد مر شتر راگفت هین
برجه و بر گردبان من نشین.
رحم آمد مر شتر راگفت هین
برجه و بر گردبان من نشین.
مولوی.
فرهنگ عمید
۱. کوهان شتر.
۲. کمرگاه.
۲. کمرگاه.
کلمات دیگر: