گرفتار امدن

( گرفتار آمدن ) ( مصدر ) ۱ - مبتلی شدن دچار شدن . ۲ - در بند شدن مقید گشتن . ۳ - اسیر شدن برده گشتن : و هیچکس از آن عرب خلاص نیافتند الا همه یا کشته یا گرفتار شدند . ۴ - صید شدن شکارشدن . ۵ - عاشق شدن دلباخته گردیدن : نگهبانان بترسیدند از آن کار کزان صورت شود شیرین گرفتار . ( نظامی )

( گرفتار آمدن ) ( ~ . مَ دَ ) (مص ل . ) ۱ - اسیر شدن . ۲ - عاشق شدن .

( گرفتار آمدن ) گرفتار آمدن. [ گ ِ رِ م َ دَ ] ( مص مرکب ) اسیر شدن. مبتلا شدن. گیر افتادن :
چنین بود ماهوی را رای و راه
که آید بدانسان گرفتار شاه.گرفتار آمد صد و شصت گرد
دگر غرقه گشتند و کس جان نبرد.تو قیمت این روز ندانی مگر آنگاه
کایی به یکی بدتر از این روز گرفتار.چون گرفتار آمدی در دام او
چون شدی اندر قفس ناکام او.بهمه حال اسیری که ز بندی برهد
خوشترش دان ز امیری که گرفتارآید.هر که بتأدیب دنیا راه صواب نگیرد بتعذیب عقبی گرفتار آید. ( گلستان ). گفت [ روباه ] خاموش که اگر حسودان بغرض گویند شتر است و گرفتار آیم... ( گلستان ).
|| عاشق شدن. شیفته گردیدن.