پستاندار
لبون
عربی به فارسی
فرهنگ فارسی
( صفت ) شیردار ( میش شتر ) جمع : لبان لبن لبائن .
شیردار . یا میش و اشتر ماده شیر دار .
شیردار . یا میش و اشتر ماده شیر دار .
فرهنگ معین
(لَ ) [ ع . ] (ص . ) شیردار (میش ، شتر )، ج . لبان . لبن ، لبائن .
لغت نامه دهخدا
لبون . [ ل َ ] (ع ص ) شیردار. || میش و اشتر ماده ٔ شیردار. || آنکه شیر در پستانش فرود آمده باشد. لبونة. (منتهی الارب ). ج ، لِبان ، لبن ، لُبُن ، لبائن .
- ابن اللبون ؛ شتر کره ٔ دوساله یا به سال سوم درآمده . ابنة لبون ؛تأنیث آن . بنت لبون کذلک .
|| بنات لبون ؛ نهالان عرفط. (منتهی الارب ).
لبون. [ ل َ ] ( ع ص ) شیردار. || میش و اشتر ماده شیردار. || آنکه شیر در پستانش فرود آمده باشد. لبونة. ( منتهی الارب ). ج ، لِبان ، لبن ، لُبُن ، لبائن.
- ابن اللبون ؛ شتر کره دوساله یا به سال سوم درآمده. ابنة لبون ؛تأنیث آن. بنت لبون کذلک.
|| بنات لبون ؛ نهالان عرفط. ( منتهی الارب ).
لبون. [ ل َ ] ( اِخ ) نام شهری است. ( معجم البلدان ).
- ابن اللبون ؛ شتر کره دوساله یا به سال سوم درآمده. ابنة لبون ؛تأنیث آن. بنت لبون کذلک.
|| بنات لبون ؛ نهالان عرفط. ( منتهی الارب ).
لبون. [ ل َ ] ( اِخ ) نام شهری است. ( معجم البلدان ).
لبون . [ ل َ ] (اِخ ) نام شهری است . (معجم البلدان ).
کلمات دیگر: