جمع فاجر ۱ - بدکاران بدکرداران ۲ - زناکاران .
برانگیخته گردیدن بر گناه و زنا کردن .
برانگیخته گردیدن بر گناه و زنا کردن .
فجره
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
(فَ جَ رَ یا رِ ) [ ع . فجرة ] (ص . ) جِ فاجر. ۱ - بدکاران ، بدکرداران . ۲ - زناکاران .
لغت نامه دهخدا
فجرة. [ ف َ ج َ رَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ فاجر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به فاجر شود.
فجرة. [ ف ُ رَ ] (ع اِ) جای آب زهیدن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ج ، فُجَر. (اقرب الموارد).
- فجرةالوادی ؛ جای وسیعی که آب بسوی آن زهَد. (اقرب الموارد).
( فجرة ) فجرة. [ ف َ ج َ رَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ فاجر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به فاجر شود.
فجرة. [ ف ُ رَ ] ( ع اِ ) جای آب زهیدن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). ج ، فُجَر. ( اقرب الموارد ).
- فجرةالوادی ؛ جای وسیعی که آب بسوی آن زهَد. ( اقرب الموارد ).
فجرة. [ ف َ رَ ] ( ع مص ) برانگیخته گردیدن بر گناه و زنا کردن. ( منتهی الارب ). رجوع به فجر شود. || رو گردانیدن از حق. ( منتهی الارب ). رجوع به فجر شود. || ( اِ ) جای فراخ.
- فجرةالوادی ؛ جای فراخ رودبار که آب روان گردد بسوی آن. ( منتهی الارب ).
فجرة. [ ف ُ رَ ] ( ع اِ ) جای آب زهیدن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). ج ، فُجَر. ( اقرب الموارد ).
- فجرةالوادی ؛ جای وسیعی که آب بسوی آن زهَد. ( اقرب الموارد ).
فجرة. [ ف َ رَ ] ( ع مص ) برانگیخته گردیدن بر گناه و زنا کردن. ( منتهی الارب ). رجوع به فجر شود. || رو گردانیدن از حق. ( منتهی الارب ). رجوع به فجر شود. || ( اِ ) جای فراخ.
- فجرةالوادی ؛ جای فراخ رودبار که آب روان گردد بسوی آن. ( منتهی الارب ).
فجرة. [ ف َ رَ ] (ع مص ) برانگیخته گردیدن بر گناه و زنا کردن . (منتهی الارب ). رجوع به فجر شود. || رو گردانیدن از حق . (منتهی الارب ). رجوع به فجر شود. || (اِ) جای فراخ .
- فجرةالوادی ؛ جای فراخ رودبار که آب روان گردد بسوی آن . (منتهی الارب ).
فرهنگ عمید
= فاجر
فاجر#NAME?
کلمات دیگر: