( فراخ آهنگ ) ( صفت ) دور پرواز ( تیر ) .
فراخ اهنگ
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
( فراخ آهنگ ) ( ~ . هَ ) (ص مر. ) دورپرواز، تیری که هدف های دور را بزند.
لغت نامه دهخدا
( فراخ آهنگ ) فراخ آهنگ. [ ف َ هََ ] ( ص مرکب ) دورپرواز. تیری که هدف های دور را میزند :
از میان دو شاخهای خدنگ
جست مقراضه فراخ آهنگ.
از میان دو شاخهای خدنگ
جست مقراضه فراخ آهنگ.
نظامی.
رجوع به فراخ شود.فرهنگ عمید
( فراخ آهنگ ) ۱. دورپرواز.
۲. ویژگی تیری که هدف های دور را بزند.
۲. ویژگی تیری که هدف های دور را بزند.
کلمات دیگر: