گد

( اسم ) گدایی

(گَ ) (اِ. ) گدایی .

گد. [ گ َ ] ( ص ، اِ ) گدا باشد که گدایی کننده است. ( برهان ) :
شیر پشمین از برای گد کنند
بومسیلم را لقب احمد کنند.- گد کردن ؛ گدایی کردن :
شکرت چه آرزو شد ز لب شکرفروشش
چو عباس دوس زوتر ز شکرفروش گد کن.سلطنت بگذاشت اکنون گد کند
نیک پندارد ولیکن بد کند.|| گدایی. ( برهان ). || گیاهی باشد. ( جهانگیری ).