قرطه

قرطة. [ ق ُطَ ] (معرب ، اِ) معرب کرته . (آنندراج ) :
آن قرطه ٔ مه که چارده شب
خود دوخت شکاف یک بنانت .

سلمان (از آنندراج ).

رجوع به قرطق شود.

قرطه عربی کُرته است . کرته یک واژه ی کاملاً فارسی است . یک لباس رویی مردانه ی نیم قد بوده که ایرانیان از روی همه ی لباس ها می پوشیدند . این واژه به اروپا و غرب رفته و به واژه ی کُت مبدل شد ه و دوباره به زبان فارسی برگشته . بنابرین واژه کت امروزه مبدل شده ی کُرته فارسی است که عربی آن می شود قرطه.