(گَ ) (حامص . ) زشتی ، نازیبایی ، پلیدی .
گستی
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
گستی. [ گ َ ] ( حامص ) درشتی و زبونی. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). || بدی و نازیبایی. ( برهان ) . و یا مرخم گستاخی. ( آنندراج ) . زشتی :
ترا جائی است بس عالی و نورانی
چو بیرون رفتی از جایی بدین گستی.
ترا جائی است بس عالی و نورانی
چو بیرون رفتی از جایی بدین گستی.
ناصرخسرو ( دیوان چ تهران ص 473 ).
فرهنگ عمید
۱. زشتی.
۲. پلیدی.
۲. پلیدی.
دانشنامه عمومی
گستی، روستایی از توابع بخش صیدون شهرستان باغ ملک در استان خوزستان ایران است.
این روستا در دهستان صیدون جنوبی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۱۳ نفر (۶۲خانوار) بوده است.
این روستا در دهستان صیدون جنوبی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۱۳ نفر (۶۲خانوار) بوده است.
wiki: گستی
کلمات دیگر: