گران سنگ

۱ - سنگین وزین ثقیل : عمودی گران سنگ در پیش کوه. زین فرو برده ... ۲ - با وقار با تمکین و قور مقابل سبکسار : از او شخصی فرو افتد گران سنگ زبیم جان زند در کنگره چنگ . ( نظامی ) ۳ - با شکوه سرفراز . ۴ - قانع خرسند ۵ - قیمتی ثمین پربها مقابل سبک سنگ

( ~ . سَ ) (ص مر. )وزین ، سنگین .

گران سنگ. [ گ ِ س َ ] ( ص مرکب ) وزین. سنگین. ثقیل :
چو آن چامه بشنید بهرام گور
بخورد آن گران سنگ جام بلور.ای هوا یافته از طبع لطیف تو مثال
ای زمین یافته از حلم گران سنگ تو سنگ.و فاضل ترین جنسش ( جنس اُملَج ) آن است که اشهب باشد و گران سنگ و سخت. ( الابنیه عن حقایق الادویه ).
ترا گوسفندی از آن به بدی
که یاری گران سنگ و فربه بدی.گلش هر زمان گشت بی رنگ تر
همان بار دُرّش گران سنگ تر.چون سخت شود جنگش با باره شب رنگش
کوپال گران سنگش درهم شکند مغفر.ای عجب دل سبک و درد گرانتر شودم
هرچه من رطل گران سنگ سبکتر رانم.که در پایان آن کوه گران سنگ
چمنگاهی است گردش بیشه تنگ.ز گرز گران سنگ چالشگران
شده ماهی و گاو را سرگران. || قانع. ( برهان ). || صابر. ( برهان ) ( آنندراج ). || کنایه از مردم با تمکین و وقار. ( برهان ) ( غیاث ). آهسته و بزرگوار و وزین :
از او شخصی فروافتد گران سنگ
ز بیم جان زند در کنگره چنگ.بود چون سبزه زیرسنگ از نشو و نما عاجز
زبان عرض حال ما ز تمکین گران سنگش. || قیمتی. ( شعوری ص 310 ) :
بتارک برش تاج دستور شاه
ز گوهر گران سنگ و تابان و ماه.

۱. سنگین، ثقیل.
۲. باوقار، موقر.
۳. قانع.
۴. بردبار.
۵. خوب.
۶. قیمتی.