سود بخش . سودمند منفعت دهنده .
منافع رسان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
منافعرسان. [ م َ ف ِ رَ / رِ ]( نف مرکب ) سودبخش. سودمند. منفعت دهنده :
منافعرسان در زمین دیر ماند
بس است این یک آیت دلیل دو امت.
منافعرسان در زمین دیر ماند
بس است این یک آیت دلیل دو امت.
انوری ( دیوان چ مدرس رضوی ص 9 ).
رجوع به منافع شود.کلمات دیگر: