آنکه تشنه است عطشان : روزی ماری اژدها پیکر ... از صحرای شورستان لب تشنه و جگرتافته بطلب آبشخوردر آن باغ آمد .
لب تشنه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
لب تشنه. [ ل َ ت َ / ت ِ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) عطشان :
خاک لب تشنه خون است و ز سرچشمه دل
آب آتش زده چون چاه سقر بگشایید.
کز جرعه هیچ آشنا آلوده دامان نیستم.
از دست کس آب چون ستانم.
کز شط چنین بحری لب تشنه شدن نتوان.
چشمه غلط کرد به طوفان رسید.
زیر خنجر گفت شاه لب تشنه
مهلتی ای شمر تشنه ام تشنه.
خاک لب تشنه خون است و ز سرچشمه دل
آب آتش زده چون چاه سقر بگشایید.
خاقانی.
مانم بخاک کم بها لب تشنه آب وفاکز جرعه هیچ آشنا آلوده دامان نیستم.
خاقانی.
لب تشنه ترم ز سگ گزیده از دست کس آب چون ستانم.
خاقانی.
زین بحر بصیرت بین بی شربت ازو مگذرکز شط چنین بحری لب تشنه شدن نتوان.
خاقانی.
نوح که لب تشنه بحیوان رسیدچشمه غلط کرد به طوفان رسید.
نظامی.
- شاه لب تشنه ؛ حسین بن علی علیه السلام : زیر خنجر گفت شاه لب تشنه
مهلتی ای شمر تشنه ام تشنه.
فرهنگ عمید
آن که تشنه است.
کلمات دیگر: