خردما

مرغی خوش آواز خوش رنگ

(خُ ) (اِ. ) جانوری خوش آواز و خوش رنگ .

خردما. [ خ ُ دَ ] ( اِ ) جانوری است خوش آواز و خوشرنگ. ( از برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ) :
خجسته را بجز از خردما ندارد گوش
بنفشه را بجز از کرکرک ندارد پاس.باز مرا طبع شعر سخت بجوش آمده ست
کِم سخن عندلیب دوش بگوش آمده ست
از شغب خردما لاله بهوش آمده ست
زیر ببانگ آمده ست بم بخروش آمده ست.زرد گل بیمار گردد فاخته بیمارپرس
یاسمین ابدال گردد خردما زائر شود.