غطا

( اسم ) پرده پوشش . یا غطای و طاری قاری . پوشش و پرده گسترده سیاه ( مانند قیر ) .

غطا. [ غ ِ ] ( ع اِ ) پرده. پوشش. رجوع به غطاء شود :
دلیل مایه ناز و نواز گشت دلش
غطای عالم ذل و نیاز گشت عطاش.چون وحش پای بند سپهر و زمین مباش
منگر وطای ازرق و مگزین غطای خاک.اندرو گفتار لو کشف الغطاست
مدح و اوصاف علی المرتضی است.و مقصد رشاد را مفقود یابد، و غطای غفلت دل وبصیرت او را پوشیده کند. ( جهانگشای جوینی ).
چند گویی چون غطا برداشتند
که نبوده آنچه می پنداشتند.که سببها نیست حاجت مرمرا
آن سبب بهر حجابست و غطا.

پرده، پوشش، سرپوش.