( مصدر ) خشمناک شدن غضب کردن .
غرشیدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
غرشیدن. [ غ َ دَ ] ( مص ) خشمناک شدن و قهرآلود گردیدن. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). خشم آلوده شدن. ( فرهنگ رشیدی ). غراشیدن. ( برهان قاطع ). برآشفتن.
فرهنگ عمید
=غراشیدن
غراشیدن#NAME?
کلمات دیگر: