لافنده

( اسم ) ۱- آنکه خودستایی کند . ۲- آنکه دعوی باطل کند جمع : لاغندگان .

لافنده. [ ف َدَ / دِ ] ( نف ) آنکه لافد. آنکه لاف زند :
از این لافندگان و آوازجویان بگذر ای حجت
که تو مرد حق و زهدی نه مرد لاف و آوازی.

لاف زننده، لاف زن.