کلمه جو
صفحه اصلی

ماهیابه

فرهنگ فارسی

( اسم ) خوراکی است که از ماهی اشنه سازند صحنات .

لغت نامه دهخدا

ماهیابه. [ ماه ْ ب َ / ب ِ ] ( اِ مرکب ) صحناة. ( دهار ) ( مهذب الاسماء ). خوردنیی باشد که درلار و شیراز از ماهی اشنه سازند و آن را به عربی صحنات گویند گرم و خشک است در دویم. ( برهان ). خورشی است که در گرمسیرات فارس خاصه لارستان سازند و آن چنان باشد که ماهی اشنه یعنی نارس و کوچک را در ظرفی ریزندو بعضی داروهای گرم و خوشبو در آن ریخته سر آن ظرف را بسته در آفتاب گذارند تا از شدت و حدت آفتاب جوشیده گردد و به اصطلاح پخته شود آنگاه آن را با نان بخورند و مسموع شده بسیار بدبوست و عفونتی دارد و آن راماهیاوه نیز گویند. ( آنندراج ). صحنات و آن نان خورشی است از ماهیان خرد و سماق یا لیمو یا ترشی دیگر کرده. قریس. ماهیاوه. مهیاوه. مهیابه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). ماهیابه اندر گرمی و خشکی دون آبکامه است طبع را نرم کند و معده و روده ها را بزداید و شهوت طعام را بجنباند و خداوندان درد زانو را سود دارد.( ذخیره خوارزمشاهی ، یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).

فرهنگ عمید

= مهیاوه

مهیاوه#NAME?



کلمات دیگر: