کاه دریغ

( اسم ) اسبی غر که کاه و خوراک دادن باو موجب تاسف و حیف باشد : [ در دست بنده کاه دریغی دو مانده اند دل روز و شب بدست جو و کاهشان گرو ] .

اسب لاغر و مردنی یا تنبل که کاه و جو دادن به او حیف باشد.