( اسم ) بطیخ زار فالیز خربزه جمع : مباطخ .
مبطخه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( مبطخة ) مبطخة. [ م َ طَ خ َ / م َ طُ خ َ ] ( ع اِ ) بطیخ زار. ( منتهی الارب ) ( از محیطالمحیط ). بطیخ زار و فالیز خربزه. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). پالیز. ( دهار ). فالیز خربزه. ( غیاث ) :
ای ضیاءالحق حسام الدین درآر
این سر خر را از این بطیخ زار
تا سر خر چون بمرد از مسلخه
نشو دیگر باشدش زین مبطخه.
ای ضیاءالحق حسام الدین درآر
این سر خر را از این بطیخ زار
تا سر خر چون بمرد از مسلخه
نشو دیگر باشدش زین مبطخه.
مولوی ( مثنوی چ خاور ص 277 ).
|| فالیز خیار و کدو و جز آن.( از ناظم الاطباء ).مبطخة. [ م َ طَ خ َ / م َ طُ خ َ ] (ع اِ) بطیخ زار. (منتهی الارب ) (از محیطالمحیط). بطیخ زار و فالیز خربزه . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). پالیز. (دهار). فالیز خربزه . (غیاث ) :
ای ضیاءالحق حسام الدین درآر
این سر خر را از این بطیخ زار
تا سر خر چون بمرد از مسلخه
نشو دیگر باشدش زین مبطخه .
|| فالیز خیار و کدو و جز آن .(از ناظم الاطباء).
ای ضیاءالحق حسام الدین درآر
این سر خر را از این بطیخ زار
تا سر خر چون بمرد از مسلخه
نشو دیگر باشدش زین مبطخه .
مولوی (مثنوی چ خاور ص 277).
|| فالیز خیار و کدو و جز آن .(از ناظم الاطباء).
فرهنگ عمید
جالیز خربزه.
کلمات دیگر: