صابون زدن

رغوة , صابون

( مصدر ) شستن چیزی با صابون . یا صابون زدن به دل . امید چیزی را در سر پروراندن .

(زَ دَ ) [ یو - فا. ] (مص م . ) شستن چیزی با صابون . ، ~ به دل (عا. ) امید چیزی را در سر پروراندن .

صابون زدن. [ زَ دَ ]( مص مرکب ) شستن. پاکیزه کردن با صابون :
جان را به علم و طاعت صابون زن
جامه است گر تو را همه صابونی.چنان افراخت تیغ آن فتنه قامت
به خونریزی که تا روز قیامت
عجب کز دامن دریا رود خون
زند آن را صدف هرچند صابون.گسترده سخن ز سایه مهتاب
صابون زده خاک را به صد آب.