خائن

( اسم ) ۱ - خیانت کننده خیانتکار نادرست دغلکار . ۲ - پیمان شکن زنهار خوار جمع : جانشین .
از خون و خیانه منتهی الارب دغلباز

خیانت کننده، خیانتکار، دغل ونادرست
( اسم ) ۱ - خیانت کننده خیانتکار نادرست دغلکار . ۲ - پیمان شکن زنهار خوار جمع : جانشین .

(یِ ) [ ع . خائن ] (اِفا. ) خیانتکار.

خائن. [ ءِ ] ( ع ص ) ( از خون و خیانه ) ( منتهی الارب ). دغلباز. خیانت کننده. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). || کسی که امانت خود را انجام ندهد. ( فرهنگ نظام ). مقابل امین ، غُش. غاش. مِغل. غَلول. غابش. ج ،خائنین و خَوَنة و خانه و خُوّان. ( منتهی الارب ) : بگفتمی تا قفاش بدریدندی و از دیوان بیرون کردندی که دبیر خائن بکار نیاید. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 326 ). گفت [ ابونصر ] هر دو را از دیوان دور کردمی که دبیر خائن بکار نیاید. ( تاریخ بیهقی ص 140 ). تا این مرد خائن تلبیس نداند کرد. ( تاریخ بیهقی ص 409 ).
دزدی طرار ببردت ز راه
بریه بران خائن طرار کن.چه آتش و چه خیانت از روی صفات
خائن رهداز آتش دوزخ هیهات
یک شعله از آتش و زمینی خرمن
یک ذره خیانت و جهانی درکات.از پیش این رئیس نکوکار پاکزاد
افکنده سر چو خائن بدکار میروم.منصف که بصدق نفس خود را
خائن شمرد امین شمارش.چون زن صوفی تو خائن بوده ای
دام مکر اندر دغا بگشوده ای.آن نصیحت راستی در دوستی
در غلولی ، خائنی ، سگ پوستی
پور سلطان گر بر او خائن شود
آن سرش از تن بدان بائن شود.پیش او آئید اگر خائن نه اید
نیشکر گردید از او گرچه نی اید.|| خائن و ناراست شدن. استغشاش. ( منتهی الارب ).

خاین.[ ی ِ ] ( ع ص ) خیانت کننده. دغل. ناراست. نااستوار. ( ناظم الاطباء ) ( غیاث اللغات ) ( مهذب الاسماء ). رجوع به خائن شود : برسدبه شما خاینان آنچه مستوجب آنید. ( تاریخ بیهقی ).
ز خاین دور باش ای دوست هموار
که خاین را نباشد دین بیکبار.بتضریب نمام خاین بنای آن [ دوستی ] خلل پذیرد. ( کلیله و دمنه ).

۱. خیانت کننده، خیانت کار.
۲. دغل و نادرست.

پَس بُر

خیانتکار