پاتاگونیا

مختصات: ۴۱°۴۸′۳۷″جنوبی ۶۸°۵۴′۲۳″غربی / ۴۱٫۸۱۰۱۵°جنوبی ۶۸٫۹۰۶۲۷°غربی / -41.81015; -68.90627
پاتاگونیا (به انگلیسی: Patagonia) نام بخش بزرگی از آمریکای جنوبی است که دربرگیرنده بخش های جنوبی آرژانتین و شیلی است. پاتاگونیا از سوی باختر (غرب) و جنوب به رشته کوه آند و از سوی خاور (شرق) به دشت های پست محدود می شود.در شمال آن هم رودخانه های نئوکوئن و کلرادو قرار دارند.
جمعیت این ناحیه برابر سرشماری سال ۲۰۰۱ برابر با ۱۷۴۰۰۰۰ نفر اعلام شده و مساحت آن با به شمار آوردن تیرا دل فوئگو (سرزمین آتش) ۹۰۰ هزار کیلومتر مربع است.
در طول سالیان اخیر توجه محافل رسانه ای و سیاسی آمریکای لاتین به مهاجرت صهیونیست ها‎ و خرید وسیع زمین های پاتاگونیا توسط سرمایه داران یهودی جلب شده است. در همین رابطه روزنامه صهیونیستی هاآرتص در دسامبر ۲۰۱۳ در گزارشی به نقل از اوحانیتو توما، سناتور شیلیایی می نویسد: «اسرائیل به دنبال آن است که از پاتاگونیا به عنوان پناهگاهی برای یهودیان دنیا استفاده کند».محسن پاک آیین، از دیپلمات های کشور ایران در همین باره می نویسد: «منابع آرژانتینی خرید گسترده زمین در پاتاگونیا توسط اسرائیل و با کمک سرویس های مخفی بریتانیا و عناصر طرفدار صهیونیسم را تائید کرده و اخیراً تعدادی از رسانه های آرژانتین از خرید اراضی پاتاگونیا توسط جو لیو یک میلیاردر انگلیسی برای اسکان دهها هزار اسرائیلی ابراز تعجب و نگرانی کرده اند».روزنامه گاردین هم در ژانویه ۲۰۱۵ گزارشی مبنی بر عصبانیت و خشم مردم پاتاگونیای آرژانتین از توریست های اسرائیلی را منتشر کرد. نویسنده این گزارش خاطرنشان می کند که یهودیانی که در این منطقه حضور دارند با بدرفتاری ساکنان اصلی این منطقه مواجه می ‎شوند.

پاتاگونیا (Patagonia)
ناحیه ای جغرافیایی در امریکای جنوبی، در جنوب آرژانتین و شیلی، با ۷۸۰هزار کیلومتر مربع مساحت. این فلاتِ پهناورِ کم جمعیت از ریو کلرادو، در مرکز آرژانتین، تا تنگۀ ماژلان در جنوب و از دامنه های شرقی کوه های آند تا ساحل اقیانوس اطلس گسترش یافته است. استان های نئوکن، ریو نگرو، چوبوت، و سانتا کروس را در خود جا داده است. شهرهای بزرگ آن عبارت اند از بندر کومودورو ریواداویا، در آرژانتین، و پونتا آرناس، در شیلی. پرورش گوسفند در این ناحیه بسیار رواج دارد. پاتاگونیا دارای منابع مهم زغال سنگ و نفت است و نهشت های اورانیوم در ۱۹۹۳ در آن کشف شدند. میزان بارش باران در بخش شرقی پاتاگونیا ناچیز و بخش اعظم آن بیابانی است. بخش غربی آن تعدادی دریاچۀ پراکنده دارد. بهره برداری از میدان های نفتی در ایالت های چوبوت و نئوکن به تازگی آغاز شده است. ایجاد پارک های ملّی در نزدیکی کوه های آند نیز سبب رونق صنعت گردشگری در این منطقه شده است. فردیناند ماژلان در ۱۵۲۰ پاتاگونیا را کشف کرد؛ آرژانتین و شیلی نسبت به آن ادعای مالکیت داشتند تا این که این منطقه در ۱۸۸۱ بین دو کشور تقسیم شد.