ساختمان

ساختِمان یا بنا، سازه ای است که برای سکونت و به عنوان سرپناه یا برای کار ساخته می شود که محیط را به دو بخش بیرون و درون تقسیم می کند.ساختمان هایی که از نظر بلندا از اندازه مشخصی بلندتر باشند ساختمان بلندمرتبه گفته می شود.در ایران ساختمان بلندمرتبه طبق مصوبه سال ۱۳۷۷ شورای عالی شهرسازی و معماری به ساختمان های بالاتر از شش طبقه گفته می شود.ساختمان های بسیار بلند نیز اصطلاحاً آسمان خراش یا برج نامیده می شوند. به ساختمان های بزرگ و باارزش قدیمی، بیشتر عِمارَت گفته می شود.
ساختمانی است که برای اسکلت اصلی آن از بتن آرمه (سیمان، شن، ماسه و فولاد به صورت میلگرد ساده یا آجدار) استفاده شده باشد.
مقاومت بالا: مقاومت فولاد بالا بوده و نسبت مقاومت به وزن آن از بتن بزرگتر است. این موضوع در سوله های با دهانه های بزرگ و ساختمان های مرتفع و ساختمان هائی که بر روی زمین های سست احداث می شوند، از اهمیت بیشتری برخوردار است.
مقاومت متعادل مصالح: مقاومت فولاد در کشش و فشار یکسان و در برش نیز خوب و نزدیک به کشش و فشار است. در تغییر وضع بارها، نیروی وارده، فشاری و کششی قابل تعویض بوده و مقاطع به خوبی عکس العمل نشان می دهند؛ ولی مقاومت بتن در فشار مناسب بوده و در کشش یا برش کم است. پس اگر مناطقی تحت نیروی کششی قرار گرفته و مسلح نشده باشند، تخریب می شوند.

[ویکی فقه] ساختمان به معنی بنا یا عمارت ساخته شده بر روی زمین می باشد.از این عنوان به مناسبت در بابهای طهارت، تجارت، صلح، شفعه و ارث سخن گفته اند.
اشیای غیر منقول، همچون ساختمان در صورت نجس شدن، با شرایطی با تابش نور مستقیم خورشید پاک می شوند.
احکام ساختمان در باب تجارت
کسی که ساختمانی را می فروشد، زمین و همه طبقات آن؛ اعم از بالا و پایین، داخل در معامله است؛ مگر آنکه هر طبقه مستقل، و شواهد و قراینی بر خروج آن از معامله وجود داشته باشد. همچنین آنچه جزء ساختمان به شمار می رود، مانند درها و دیگر ابزار و تجهیزات به کار رفته در آن داخل در معامله است.
احکام ساختمان در باب صلح
مشرف ساختن ساختمان بر ساختمانی دیگر جایز است، هرچند موجب کاهش روشنایی ملک مجاور گردد.
احکام ساختمان در باب شفعه
...