چابک دست

جلد کار . با وقوف . شتابکار . مرد شتابکار چابکدست .
تندکار، زبردست، ماهر
( صفت ) ماهر زبردست .

( ~. دَ )(ص مر. ) ماهر، زبردست .

چابکدست. [ ب ُ دَ ] ( ص مرکب ) تیزدست. ماهر. جلدکار. باوقوف. شتابکار: رجل دمشق الیدین ؛ مرد شتابکار چابکدست. مدره ؛ چرب زبان و چابک دست وقت خصومت و کارزار. ( منتهی الارب ) :
از روی تو نسختی به چین بردستند
آنجا که دو صد بتگر چابکدستند
در پیش مثال روی تو بنشستند
انگشت گزیدند و قلم بشکستند.نقاش چابکدست از قلم صورتها انگیزد. ( کلیله و دمنه ). اگر کسی خواهد که مثل آن آینه انشا کند و صد هزار بار هزار دینار بر آن خرج شود در مدت دویست سال بر دست استادان چابکدست به اتمام نرسد. ( ترجمه تاریخ یمینی ).
گر چه کاتب نبوده چابکدست
پندگوینده را عیاری هست.|| ظریف. ( ناظم الاطباء ). رجوع به چربدست شود.

۱. تندکار.
۲. زبردست، ماهر.