ژله

ژله (فرانسوی: Jelly) یا لرزانک، آب میوه پخته شده در شکر حاوی ژلاتین که در هوای سرد منعقد می شود. ژله نوعی دسر است و فرآورده کلاژن است که به عنوان ژلاتین نیز شناخته می شود. ژله اولین بار در قرن 18 میلادی و کتاب هنر آشپزی هانا گلاس مطرح شد. در حال حاضر ژله بیشتر به صورت پودر ژله یافت می شود که باید آن را با آب سرد و گرم مخلوط و در یخچال منعقد کرد. به دلیل این که در این ماده از ژلاتین استفاده میشود ، گیاه خواران از خوردن آن پرهیز می کنند زیرا این ماده از کلاژن پوست و استخوان جانوران تهیه میشود.
به دلیل استفاده از مواد مختلف دارای طعم های مختلف مانند پرتقالی، آلبالویی و ... می باشد.
قبل از اینکه ژلاتین به عنوان یک محصول تجاری به طور گسترده ای در دسترس قرار گیرد، معمولی ترین ژله، ژله ی پاستور گوساله بود. همانطور که از نامش بر می آید، این کار با استخراج و تمیز کردن ژلاتین از پای یک گوساله ساخته شد. این ژلاتین با آب میوه و شکر برای یک دسر مخلوط شده است.