زودخیز

( صفت ) فرمانبردار خدمتکار .

(ص فا. ) کنایه از: خدمتگزار.

زودخیز. ( نف مرکب ) کنایه از فرمانبردار و خدمتکار باشد. ( برهان ). خادم فرمانبردار چست و چالاک. ( آنندراج ) ( از انجمن آرا ). فرمانبردار و مطیع. ( فرهنگ رشیدی ). چالاک. ( غیاث ). فرمانبردار. خدمتکار. ( فرهنگ فارسی معین ). فرمانبردار و مطیع و خدمتکار. ( ناظم الاطباء ). به شتاب حرکت کننده. زودخیزنده. چست :
دیرخواب و زودخیز و تیزسیر و دوربین
خوش عنان و کش خرام و پاکزاد ونیکخوی.زودخیز است و خوش گریز حشر
زودزای است و زودمیر شرر.وشاقان موکب رو زودخیز
به دیدار تازه به رفتار تیز.بفرمودتا خازن زودخیز
کند پیل بالا بر او گنج ریز.

۱. آن که زود از جا برخیزد.
۲. کسی که صبح زود از خواب بیدار شود.