کلمه جو
صفحه اصلی

چغندر

فارسی به انگلیسی

beetroot, beet

beetroot


فارسی به عربی

بنجر

مترادف و متضاد

beet (اسم)
چغندر

beetroot (اسم)
چغندر، ریشه چغندر

فرهنگ فارسی

( اسم ) گیاهی است از تیر. اسفناجیان و یکی از گونه های گیاه پازی میباشد و دارای انواع متعدد است . چغندر معمولی گیاهی است دو ساله در سال اول مواد غذایی را در ریش. ستبرش اندوخته میکند و در سال دوم گل و بذر میدهد . چغندر معمولی در حدود ۲ تا ۶ مواد قندی دارد پنجر پنجار . یا چغندر قند . گونه ای از چغندر که برای استفاده از قند ذخیره شده در ریشه اش کشت میشود و در کارخانه های قند سازی قند آنرا استخراج میکنند .

فرهنگ معین

(چُ غُ دَ ) (اِ. ) چگندر، چندر، گیاهی است از تیرة اسفنجیان دارای برگ های درشت و پهن که مواد غذایی آن در ریشة ستبرش اندوخته است و بر سه قسم است : چغندر رسمی ، چغندر فرنگی و چغندر قند.

لغت نامه دهخدا

چغندر. [ چ ُ غ ُ دَ / دُ ] ( اِ ) حویجی باشد که در آشها داخل کنند. ( برهان ). معروف است و در آشها کنند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). سبزه ای است خوردنی مثل ترب که شلغم نیز گویند. ( شرفنامه منیری ). بهندی ، کنگلو. ( از شرفنامه منیری ). گیاهی که ریشه آن کلفت و لحمی است و بتازی «سلق » نامند و پخته آن ازاغذیه لذیذ و شیرین است و برگ چغندر و خود آن را در آشها و بورانی ها داخل میکنند و نیز چغندر را در تغذیه حیوانات بکار میبرند و از نوعی از آن قند و الکل میسازند. ( ناظم الاطباء ). سبزیی است خوردنی با ریشه بزرگ. ( فرهنگ نظام ). گیاهی دوساله که در سال اول برگهای گسترده دارد و ریشه آن اندوخته قندی میسازد و در سال دوم ساقه گلدار آن تشکیل یافته اندوخته رابمصرف میرساند. ساکارز در برگهای بزرگ چغندر در هنگام روز در برابر نور ساخته میشود و شب به ریشه رفته در آنجا ذخیره میشود و طبقات متوالی ریشه ضخیم میگردد. رنگ ریشه های چغندر ممکن است زرد یا سفید یا سرخ تیره باشد. ( گیاه شناسی گل گلاب ص 274 ). نام گیاهی که بیخ و ریشه آن که در زیر زمین رشد میکند انواع گوناگون ریز و درشت و کم شیرینی و پرشیرینی دارد و نوع معروف آن چغندر قند است که در کارخانه ها بمصرف تهیه قند میرسد و تفاله یا ملاس این نوع چغندر را در تغذیه حیوانات مصرف میکنند یا بجای کود در تقویت بعضی زراعتها بکار میبرند و نوع دیگرش چغندر معمولی است که از پخته آن روستائیان و بعضی اهالی شهرستانها تغذیه میکنند و خام آن را نیز بمصرف تغذیه حیوانات علفخوار میرسانند. چقندر. چندر. لبلاب. سِلق.. چکندر. شلغم. شوندر. صوطر :
سراپای بعضی و بعضی کیاکن
چو اندر مغاک چغندر چغندر.
عمعق.
چارارکان مختلف در دیگ آش سرکه هست
رو پیاز و مس چغندر دنبه سیم و گوشت زر.
بسحاق اطعمه.
- امثال :
جائی که گوشت نیست چغندر پهلوان است .
جائی که گوشت نیست چغندر سالار است .
چغندر گوشت نشود دشمن دوست نشود.
زیره بکرمان میبرد چغندر به هرات .
فلان است نه برگ چغندر.
و رجوع به چغندر پخته و چغندر قند و چقندر و چگندر و چندر و لبو شود.

فرهنگ عمید

۱. گیاهی از خانوادۀ اسفناجیان، با ریشۀ غده ای و قندی.
۲. ریشۀ غده ای و مخروطی شکل این گیاه مصرف خوراکی دارد.

دانشنامه عمومی

چُغُندَر (چگندر، چندر، لبلبو) گیاهی از خانوادۀ اسفناجیان، با ریشۀ غده ای و قندی و برگ های درشت و پهن که مواد غذایی در ریشه ی ستبرش اندوخته می شود. ریشۀ غده ای و مخروطی شکل این گیاه کاربرد خوراکی و دارویی دارد. گونه بنام آن چغندرِ قند است که در کارخانه ها از آن قند می گیرند. تفاله یا ملیس این گونه چغندر را برای خوراک دام ها یا بجای کود در پاره ای از کشاورزی ها بکار می برند.
کاهش فشار خون
کاهش وزن
مقابله با رادیکال های آزاد
مقابله با سرطان
بهبود گوارش
بهبود عملکرد غده تیروئید
درمان کم خونی
مقابله با احتباس آب در بدن
سلامت خانم های باردار و جنین
جوان سازی مغز
چغندر پخته از خوراک های خوش مزه و شیرین است. چغندر و برگ چغندر را برای پختن آش ها و بورانی ها گوناگون بکارمی برند. از گونه ای از آن نیز قند و الکل می سازند. گیاهی دوساله که در سال اول برگهای گسترده دارد و ریشه آن اندوخته قندی می سازد و در سال دوم ساقه گلدار آن از اندوخته ی قندی آن بهره می برد.
ساکارز در برگ های بزرگ چغندر در هنگام روز ساخته می شود و شب به ریشه می رود در آنجا ذخیره می گردد و طبقه های ریشه کلفت می گردد. رنگ ریشه های چغندر ممکن است زرد یا سفید یا سرخ تیره باشد.
خوردن چغندر، روان کننده معده، اشتهاآور و آرام بخش است. معده را تقویت می کند و اسهال خونی را متوقف می کند. آن را بپزید و با آب نیم گرم آن تنقیه کنید، ورم روده را درمان می کند.
چغندر (گیاه). چغندر (گیاه) (نام علمی: Beta vulgaris) نام یک گونه از تیره تاج خروسیان است.

دانشنامه آزاد فارسی

چُغندر (beet)
چُغندر
گیاهانی متعلق به تیرۀ اسفناج. به صورت محصول غذایی کشت می شوند. انواعی ازچغندر معمولی(Beta vulgaris) برای تولید شکر، و نوع دیگر آن، چغندر علوفه ای، برای تغذیۀ دام کاشته می شوند.چغندر قرمز یا لبو(Beta rubra) در ترشی، آش، بورانی، سوپ و سالاد مصرف می شود. تیرۀ اسفناج شامل اسفناجو چغندر برگینیز می شود. زیرگونه ای از چغندر معمولی، با نام علمی Beta vulgaris cicle، به جای اسفناج در غذاها مصرف می شود که آن را با نام پاغازیمی شناسند. مهم ترین گونه چغندر، چغندرقند معمولی است که از آغاز کشت آن حدود۲.۵ قرن می گذرد. پیش از آن، نیاز قند کشورها از طریق کشت نیشکر تأمین می شد. در ۱۷۴۷، مارگراف (۱۷۰۹ـ۱۷۸۲)، شیمی دان آلمانی، قند چغندر را کشف کرد و در ۱۷۸۶، آکهارد (۱۷۵۳ـ۱۸۲۱)، شاگرد مارگراف، موفق به استخراج قند شد. در ۱۲۷۴ش، ادوارد پولاک (۱۸۱۸ـ۱۸۹۱)، پزشک اتریشی و معلم دارالفنون بذر چغندرقند را به ایران وارد کرد و درصدد کشت و ترویج آن برآمد. پس از استخراج قند از چغندر، از پس ماندۀ آن برای سوخت، تهیۀ منابع سلولزی، خوراک دام و طیور، و اصلاح خاک استفاده می کنند.

گویش اصفهانی

تکیه ای: čoxondar
طاری: čündar
طامه ای: čoqondar
طرقی: čündar
کشه ای: čuqundar
نطنزی: čoqondar


پیشنهاد کاربران

Beetroot

سلق


کلمات دیگر: